Etappe 3: Deel 1: 'ici on mange'

Roffiac - Le Barcares (Leucate). Via Lac de Salagou, Salasc, Beziers, via natuurpark van de regio Langued’oc, Colombiers en Narbonne. 385 km, zaterdag 13 april - vrijdag 19 april

20 april 2024

We gaan laat aan tafel, want de vader van Marie Helène heeft nog een vergadering in Aurillac, de prefectuur van het departement van de Cantal, de hoofdplaats van het arrondissement Aurillac en de hoofdplaats van 4 kantons luisterend naar de geïnspireerde namen Aurillac 1, 2 en 3. Hij had na de vergadering dus ook nog een uur terug te rijden naar Roffiac, St Flour. De vergadering is belangrijk want het is - als ik het goed begrepen heb - het afscheid van de directeur generaal van de Louveterie.De vader van Marie Helene is, op vrijwillige basis, lieutenant van de louveterie. Ik snap dat wij Nederlanders allemaal een beetje lacherig doen over de Franse bureaucratie, naar misschien moeten we hier toch even opletten. Het gaat namelijk weer over de wolf.

Een louvetier is een niet-ambtelijk persoon, die, op vrijwillige titel, een burgerechtelijke functie vervult, die inhoudt de staat te helpen om - in de gemeente waarin de louvetier woont - de wilde fauna te reguleren, waaronder inbegrepen het maken van een hygiëne plan met betrekking tot deze wilde dieren. De 'lou' van 'louvetier staat voor wolf, 'le loup', waaraan de functie zijn bestaan te danken heeft, legt de vader van Marie Helene uit. De functie gaat terug op de tijd van Louis XI - maar stamt misschien al uit Duitsland - en is in 1977 opnieuw in het leven geroepen. 

Tussen de uitleg over de louvetier zegt Marie Helene "Ici on mange" schouderophalend als ik haar vragend over mijn met kalkoen en truffade volgeladen bord heen aankijk.

De louvetier, gaat haar vader verder, geeft ambtenaren advies over wilde dieren die overlast geven, rabiës hebben of over gedomesticeerde dieren die zwerven. Ook constateert hij inbreuken op de regels ten aanzien van de jacht en bemiddelt hij tussen de (boeren)gemeenschap en (de belangen van) de wolf en andere wilde dieren. In Lodève is er een themapark gewijd aan de wolf, "het mythische wezen dat de mens al eeuwen naast zch duldt". Zo kan het dus ook.

Omdat we laat aan tafel gegaan zijn, staan we de volgende dag laat op, gaan laat wandelen, doen laat boodschappen voor de 4 gangen lunch met uitsluitend dagverse producten uit de Cantal en zijn we laat op pad richting het zuiden.